Vasf-ı Bahar

Der vasf-ı bahar biz güze elbette muhâldir 

Ey gonca ruşen vasl-ı sükût işte bu hâldir 

Ömrüm sıla-bilmez gibi hicrânla karılmış

"Ey köhne" diyorsun "bana gelmek de zevâldir"

İçten içe "var yurduna dön git" mi diyorsun

Ey gonca güzel hor güle gülşen de melâldir

Senden beri döngel orucum mey'le açılmış

"Ey köhne" diyorsun "bu sözün küfre delâldir"

İçten içe "yol yordamı şaştın" mı diyorsun

Ey gonca melek âşığa meyler de helâldir

Bir dünya ki tüm sırrını âşıklara açmış

"Ey köhne" diyorsun "güle evlâsı nihâldir"

İçten içe "ben hep bana yettim" mi diyorsun

Ey gonca çiçek gonca da bülbülle kemâldir

Her söz ki dilinden sıla dâvet gibi çıkmış

"Ey köhne" diyorsun "sana susmak da zilâldir"

İçten içe "her söz sana bir gel" mi diyorsun

Ey gonca fasıl sen buna sussan da zülâldir

Münhâ'daki sır kalbini aşmış da açılmış

"Ey köhne" diyorsun "geceler hayli hilâldir"

İçten içe "sırrın bana pinhan" mı diyorsun

Ey gonca hilal ay bile on dördüne lâldir

Bir köhne niyaz körpe nazın avcuna düşmüş

Ey gonca nihâl köhne olan işte bu kâldir 

Ben anlatayım cevr-i bahar neydi hazan ne

Der vasf-ı bahar biz güze elbette muhâldir

Oğuzhan Âsım GÜNEŞ

Münhasır