Gerekçe

-

Kurdelesiz düğümler atılır boğazıma

Desem ki fermandır, urgan değil, ferman değil

Hicaptan ırak sözler dolar da ağızıma

Desem ki küfrandır, bühtan değil, küfran değil


Viran olasın ayak, yol böyle yürünür mü?

Ayazı görmüş ahbun feriklen kürünür mü?

Mert muhannete muhtaç, yüzü ak görünür mü?

Desem ki yardandır, dardan değil, yardan değil


Zaman aksine düşmüş, utansın mı zemberek?

Düzen dediğin Haydar, ar avcısı düzenek

Nice ölenler gördüm, sabra sabır çekerek

Desem ki yoldandır, çölden değil, yoldan değil


Ahlâk diyen yoz oldu, ondan sustu bu Haydar

Kalmaya bir bahane, gitmeye bin melâl var

Gülşen olası hânede evlad u iyal var

Desem ki bundandır, burdan değil, bundan değil


Münhasır bir ekip de iki biçmeye kalkma

Hâlin O'na ayrandır, eş dosta için açma

Beni bu derde koyan, beni bu dertten koyma

Sansınlar çuldandır, kuldan değil, çuldan değil


Münhasır

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mücadelenin Dönüşen Hikayesi : "Şahit ama Gaip"

-
    İnsansak ve insan kalmak istiyorsak mücadele etmek zorundayız. İnsan olmayı dert ediniyor isek derdimizin dermanı insan olmanın asgari şartlarını teminle mükellef olduğumuzu ikrar etmektir. İkrarımız kalbimizle ettiğimiz tasdikin bir aks-i sedâsı değilse çoktan “insan” olmaklıktan kopmuşuz demektir. “Özü sözü bir” diye vasıflanan insanların bu vasfa sahip olmaları, bu vasfı haketmelerinin sebebi kalp ile tasdik ettiklerini dil ile ikrar etmeleri, bir şeyleri gizleme yoluna girerek çeşitli hilelere, göz boyamalara başvurmamalarıdır. Bugün içinde bulunduğumuz dünya (bir mekan olmaktan çok, zamanın ruhuna sinmiş, üzerini kaplamış anlayış bütünlüğü olarak dünya) özümüzü yıpratmak, sözümüzü muğlak kılmak, sözümüzde izhar olan özün altını oymakla kaim olabilen bir dünyadır. Bu dünyada insanın özünün ve sözünün bir olması, fertte akseden bu birliğin bir cemaate ardından cemiyete sirayet etmesi bu dünyanın ayakta kalmaklığını en çok tehdit eden şeylerden biridir. Dürüstlük dediğimiz şey do
Devamı

Dünün Güncesi

-
 Hani;  "Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın; Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın!.." diyor ya üstat, böyle zaman zaman geçiyor bu beyitin bahsi, birkaç mahalleli aynı anda yutkunuyoruz oracıkta. Soğukkanlıyız hâlbuki. Zamanlı ve zamansız geçiyor böyle şeylerin bahsi, yutkunmakta güçlük çektiğimiz oluyor adam-akıllı. İçerde bir yerde birkaç gayzer saptanıyor anatomimizde, karıncalanma hissedilir bir kişilik kazanıyor, sismik birkaç hadise kangren etmese de kan getirmeye, iç çekmeye kâfi geliyor en bilindik eklemlerimizde. Delikanlıyız hâlbuki.  28 Şubat'ta ne yaptığımız sorgulanıyor şuurlu şuursuzlarımız tarafından, hor görülüyoruz milyon türlü. O sıralar anne karnındaydık hâlbuki. Onlar İmam Hatip sıralarını tekmelerken mestli ayaklarıyla, ben annemin karnını tekmeliyordum öyle günahsız. Hatta bir keresinde kordona dolanmış boynum şafakta. Yine de bu rivayet memleket bahsinden yola çıkarak uydurulmuş regülatör meddahlığıdır bugüne yaslı duran. Çünkü bir maze
Devamı

Sarkaç

-
  Gezdim o güzel mısrâları hepsinde yüzün var Mahzun bakıyorsun yine burkulma burulma Bir şarkı tütersin niye hepsinde hüzün var Küs dallara, küs onlara, hür olma vurulma Vazgeç kanadından Peri göğsümde göğün var Bir kalp taşırım sen gibi dursam da durulmaz Ben gel diyeyim sen buna cevret ki sözün var Bir har yanarım bir gece gelsen de onulmaz Senden öte durmuş külü bir sırlı közün var Payız günü açmak yazılır yazgısı şaşmaz Ben lâlece açsam ne çıkar bunca güzün var Hoyratça şiirler akarım gönlüne taşsam Mısrâlara billur yuva çatmış o özün var Bahçende solup toprağa düşsem de karışsam Şebboylara dursam, büyüsün sende füsun var Geçtim o güzel yolları yollar ki kokun var Bin türlü şükûfen saçılır amma ki dokunmam Nakkaş Peri gergef gibi gönlümde dokun var Tak çelmeyi yak gülleri nakşında gocunma Ummanda boğulmak da mahâret mi kuyun var Düşmek bana mahsus Peri sen sarkma kuyundan Sordum güle aşkın ulu burcunda okun var Sulh kentine düşmez yolu sor cengi kulundan Bir
Devamı